ujęcie

ujęcie
ujęcie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. ująć. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}ujęcie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. ujęć {{/stl_8}}{{stl_7}}'przedstawienie czegoś w czymś; sposób tego przedstawienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pracować nad syntetycznym ujęciem dziejów miasta. Nowe ujęcie tematu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ujęcie — n I 1. rzecz. od ująć. 2. lm D. ujęć «forma opracowania, sposób, w jaki coś jest przedstawione» Ciekawe ujęcie postaci (na obrazie, w powieści). Syntetyczne ujęcie dziejów kraju. ∆ Ujęcie filmowe «odcinek taśmy filmowej z obrazem fotografowanym… …   Słownik języka polskiego

  • ВАРШАВСКАЯ ИСТОРИЧЕСКАЯ ШКОЛА — бурж. либеральное направление в польск. ист. науке в 80 х гг. 19 в. 10 х гг. 20 в. Стояла на позициях позитивизма; возникла и оформилась как науч. направление, противопоставляя себя краковской исторической школе. В противовес лойялистским и… …   Советская историческая энциклопедия

  • Водозабор — Гидротехническое сооружение для забора воды в целях водоснабжения, ирригации. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов 1. забор воды из открытых водоёмов с помощью комплекса водозаборных сооружений 2. гидротехническое сооружение,… …   Строительный словарь

  • ВОДОПРИЁМНИК — часть водозаборного сооружения, служащая для непосредственного приёма воды из водоёма, водотока или подземного водоисточника (Болгарский язык; Български) водоприемник (Чешский язык; Čeština) jímadlo (Немецкий язык; Deutsch) Wasserentnahme… …   Строительный словарь

  • СООРУЖЕНИЯ ВОДОЗАБОРНЫЕ — гидротехнические сооружения для забора воды в водовод из водоёма, водотока или подземного источника (Болгарский язык; Български) водочерпещи съоръжения (Чешский язык; Čeština) jímací zařízení; jímadla (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

  • aliści — 1. przestarz. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne ujęcie treści; ale» Myślał, że nie starczy mu sił, aliści wykonał swoje zadanie. 2. przestarz. «partykuła wzmacniająca, wyrażająca zwykle odmienność, nagłą zmianę sytuacji; a …   Słownik języka polskiego

  • anegdota — ż IV, CMs. anegdotaocie; lm D. anegdotaot 1. «krótkie, zabawne opowiadanie z dowcipnym, często nieoczekiwanym zakończeniem, także krótkie opowiadanie o charakterystycznym zdarzeniu z czyjegoś życia» Śmieszna, zabawna anegdota. Opowiadać anegdoty …   Słownik języka polskiego

  • anegdotyczny — 1. «mający charakter anegdoty krótkiego, żartobliwego opowiadania» Forma anegdotyczna. Anegdotyczny ton opowiadania, anegdotyczne ujęcie tematu. 2. «odnoszący się do anegdoty treści dzieła sztuki» Anegdotyczna strona utworu, obrazu …   Słownik języka polskiego

  • aproksymacja — ż I, DCMs. aproksymacjacji, blm 1. książk. «ujęcie czegoś w sposób niezupełnie ścisły; przybliżenie» 2. mat. «zastąpienie jednych wielkości matematycznych przez inne prostsze, łatwiejsze do badania i zastosowań» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • aspekt — m IV, D. u, Ms. aspektkcie; lm M. y 1. «punkt widzenia, z którego się coś rozpatruje; widok, perspektywa, wygląd, ujęcie, postać, przejaw, strona czegoś» Aspekt gospodarczy. Aspekty zagadnienia, zjawiska. Uwzględniać wszystkie aspekty czegoś.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”